Η Ενότητα «Ναρκωτικά» επικεντρώνεται κυρίως στην κάνναβη (γνωστή και ως μαριχουάνα), το οποίο είναι μία ψυχοδραστική ουσία, προερχόμενη από το φυτό κάνναβη. Ένα άλλο ναρκωτικό που θα μελετηθεί σε αυτή την ενότητα είναι η “προκλητική» ουσία που ονομάζεται MMS (Miracle Mineral Drug), που είναι η εμπορική ονομασία ενός υδατικού διαλύματος διοξειδίου του χλωρίου, ενός βιομηχανικού λευκαντικού παράγοντα, που έχει προωθηθεί ψευδώς ως θεραπεία για ασθένειες όπως ο HIV, ο καρκίνος, ο COVID-19,το κοινό κρυολόγημα αλλά και για τον αυτισμό.
Στην παρούσα ενότητα αναλύονται οι πιο κάτω μύθοι:
H Κάνναβη (ή Μαριχουάνα) αναφέρεται σε μία ομάδα τριών φυτών με ψυχοδραστικές ιδιότητες, γνωστά ως Cannabis sativa, Cannabis indica, και Cannabis ruderalis. Όταν τα άνθη αυτών των φυτών συλλεχθούν και αποξηρανθούν, φτιάχνουν ένα από τα πιο κοινά ναρκωτικά στον κόσμο. Η κάνναβη αποτελείται από πάνω από 120 συστατικά τα οποία είναι γνωστά ως κανναβινοειδή. Τα δύο πιο γνωστά κανναβινοειδή είναι η κανναβιδιόλη (CBD) και η δέλτα-9- τετραϋδροκανναβινόλη (THC). H CBD είναι η δεύτερη πιο διαδεδομένη χημική ένωση που βρίσκεται στην κάνναβη και πρόσφατα έχει γίνει πιο δημοφιλής ως εναλλακτική θεραπεία για πολλές παθήσεις. Μπορεί να προέρχεται από σπόρους [1] κάνναβης, ή από τα άνθη της κάνναβης. Η THC είναι το κύριο ψυχοδραστικό συστατικό της κάνναβης, που ενεργοποιεί το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, σηματοδοτώντας την απελευθέρωση της χημικής ουσίας του εγκεφάλου ντοπαμίνη [2].
Κανένα άλλο φυτό δεν προκαλεί τόση συζήτηση και λανθασμένες αντιλήψεις, όπως η κάνναβη. Η χρήση και η δημοτικότητα του ανά τους αιώνες οδήγησε στο να χαρακτηρίζεται από κάποιους ως ένα «σούπερ» φάρμακο, ενώ από άλλους να στιγματίζεται ως κάτι «κακό» για την κοινωνία.
Την τελευταία δεκαετία μάλιστα, η νομιμοποίηση της κάνναβης για ψυχαγωγική χρήση σε πολλές χώρες, καθώς επίσης και οι ευρέως διαθέσιμες πληροφορίες για τα οφέλη που έχει ,οδήγησαν στην αύξηση των λανθασμένων αντιλήψεων που σχηματίζει ο κόσμος για αυτήν.
Υπάρχουν πολλές πληροφορίες όσον αφορά τους κινδύνους που προκαλεί η χρήση της κάνναβης, όπως υπάρχουν και πολλές που αφορούν τα οφέλη της. Οι περισσότερες πληροφορίες βέβαια υπάρχουν στο διαδίκτυο, χωρίς να δίνονται οι ανάλογες αναφορές και αποδείξεις για αυτές.
Ακολούθως, θα δούμε τι έχουν να πουν οι επιστήμονες και η ιατρική κοινότητα σχετικά με τους περισσότερους μύθους που επικρατούν για τη χρήση της κάνναβης, κάνοντας αναφορά σε επιστημονικές μελέτες.
Εδώ μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τις επιπτώσεις της χρήσης της κάνναβης στην υγεία:
https://docs.google.com/document/d/1kxisOjHc0qINFXhWvmdmMAJyjp7V9JmgfWXDhCKeuyk/preview
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι η κάνναβη δεν είναι τόσο επικίνδυνη για την υγεία, αντιθέτως πιστεύουν ότι είναι και ωφέλιμη. Αυτός ο μύθος είναι ευρέως διαδεδομένος με αρκετές απόψεις να ισχυρίζονται ότι άλλα ναρκωτικά είναι πολύ πιο τοξικά από ότι η κάνναβη, η οποία αξιοποιείται και για θεραπευτικούς σκοπούς ως εναλλακτικό φάρμακο σε αρκετές χώρες. Ωστόσο, σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία, η κάνναβη έχει συσχετιστεί με μεγάλο αριθμό επιπτώσεων στην υγεία (Σχήμα 2). Οι πιο σημαντικές επιπτώσεις περιλαμβάνουν ψυχικές ασθένειες [3], καρδιαγγειακές παθήσεις [4], ασθένειες των πνευμόνων [5] και καρκίνο [6] του αναπνευστικού και των όρχεων.
Ορισμένες ομάδες κινδύνου όπως οι έφηβοι και οι εγκυμονούσες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη χρήση κάνναβης. Επίσης, το παθητικό κάπνισμα είναι ζωτικής σημασίας καθώς ο παθητικός καπνός της κάνναβης μοιάζει πολύ με τον καπνό του τσιγάρου από άποψη φυσικών και χημικών ιδιοτήτων [7]. Ακόμη, η χρήση της κάνναβης σχετίζεται με τον εθισμό, αυξάνει τον κίνδυνο χρήσης άλλων ναρκωτικών ουσιών, ενώ επίσης αρκετοί είναι αυτοί που κάνουν υπερβολική χρήση της κάνναβης.
Καθώς αρκετοί είναι οι νέοι που χρησιμοποιούν κάνναβη, είναι αυξημένη η πεποίθηση ότι είναι κατάλληλη για την ηλικίατους. Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτες, η χρήση κάνναβης, ειδικά κατά την εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή, μπορεί να βλάψει το τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη μνήμη [8] και τη μάθηση.
Άλλες μελέτες υποδεικνύουν ότι η τακτική χρήση κάνναβης στην εφηβεία σχετίζεται με την αλλοιωμένη συνδεσιμότητα και τον μειωμένο όγκο συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου, που εμπλέκονται σε ένα ευρύ φάσμα εκτελεστικών λειτουργιών όπως η μνήμη, η μάθηση και ο έλεγχος των παρορμήσεων σε σύγκριση με άτομα που δεν κάνουν χρήση της κάνναβης [9].
Η πιο σημαντική διαπίστωση, σύμφωνα με μελέτες, είναι ότι η τακτική χρήση κάνναβης κατά την εφηβεία μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερες σχολικές επιδόσεις και υψηλότερα ποσοστά [10] εγκατάλειψης του σχολείου. Έχει αποδειχθεί μάλιστα ότι οι δομικές αλλαγές που προκαλούνται στον εγκέφαλο από τη χρήση κάνναβης στους εφήβους και στους νεαρούς ενήλικες είναι μόνιμες, το επίπεδο του IQ μειώνεται και δεν μπορεί να ανακτηθεί με την ηλικία [11].
Μέχρι σήμερα υπάρχουν τρεις αναγνωρισμένες χρήσεις της κάνναβης, ή των προϊόντων που προέρχονται από κάνναβη: για αντιμετώπιση της ναυτίας και του εμετού που είναι βασικές επιπτώσεις της χημειοθεραπείας, για αντιμετώπιση της ανορεξίας που σχετίζεται με προχωρημένο HIV/AIDS και για την αντιμετώπιση σπάνιων μορφών παιδικής επιληψίας [12].
Όλες οι άλλες χρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των ψυχιατρικών παθήσεων, δεν είναι ευρέως εγκεκριμένες. Με βάση πρόσφατα δεδομένα, οι θεραπείες με κανναβινοειδή (που περιέχουν κυρίως CBD) μπορεί να παρέχουν μία πιο κατάλληλη θεραπεία για άτομα που έχουν άγχος ή να γίνεται χρήση τους ως συμπληρωματική θεραπεία στη διαχείριση του άγχους, ή διαταραχών [13] που σχετίζονται με το άγχος και το στρες. Ωστόσο, ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί η ίδια η χρήση της κάνναβης να προκαλέσει συναισθήματα άγχους, πανικού, παράνοια και ψύχωση.
Η έγκριση της χρήσης της κάνναβης για θεραπευτικούς σκοπούς πιθανότατα θα αφορά μόνο ένα συγκεκριμένο προϊόν κάνναβης, με σταθερές συγκεντρώσεις συγκεκριμένων κανναβινοειδών (CBD), όπως είναι η κανναβιδιόλη και η δέλτα-9-τετραϋδροκανναβινόλη (THC) (Σχήμα 3).
Επιπλέον, τονίζεται και το γεγονός ότι η αναλογία CBD/THC έχει σημασία. Συγκεκριμένα, στη φαρμακευτική κάνναβη έχει αποδειχθεί ότι η αναλογία παίζει καθοριστικό ρόλο στη βελτίωση της σωματικής και λειτουργικής ευεξίας των ασθενών με καρκίνο του εγκεφάλου [14]. Μόνο σε ιατρικά προϊόντα η συγκέντρωση και οι δόσεις CBD και THC μπορούν να ελεγχθούν.
Είναι γνωστό ότι η ουσία TBC που εμπεριέχει η κάνναβη προκαλεί ένα αίσθημα “έξαρσης” κατά το οποίο το άτομο αισθάνεται χαρούμενο, χαλαρό, είναι περισσότερο ομιλητικό και γελάει περισσότερο από το συνηθισμένο. Επιπλέον διαπιστώνει ότι τα χρώματα τριγύρω είναι πιο φωτεινά και η μουσική πιο έντονη από την πραγματικότητα. Οι ακριβείς επιπτώσεις της χρήσης της κάνναβης ποικίλουν από άτομο σε άτομο, ωστόσο σε γενικές γραμμές μοιάζουν αρκετά με τον τρόπο επίδρασης του αλκοόλ [15] στον ανθρώπινο οργανισμό.
Τα πιο πάνω συναισθήματα συνδυάζονται με τη βραχυπρόθεσμη χρήση της κάνναβης, ενώ η μακροχρόνια χρήση της κάνναβης σχετίζεται με υψηλό αριθμό αρνητικών επιπτώσεων στη ψυχική υγεία. Για παράδειγμα, το αλκοόλ, η κάνναβη και τα προϊόντα που περιέχουν THC μπορούν να συμβάλουν σε μειωμένη κρίση και αυξημένη ευαισθησία σε προβλήματα ψυχικής υγείας όπως κατάθλιψη, αϋπνία και παρανοϊκές παραληρητικές ιδέες [16].
Επιπλέον, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος υποτροπής, ή επιδείνωσης, των συμπτωμάτων για άτομα με ψυχωτικές διαταραχές [17]. Η τακτική χρήση κάνναβης συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ή/και επιδείνωση των συμπτωμάτων για άτομα με άγχος, κατάθλιψη και ψυχωτικές ασθένειες [18].
Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που δείχνουν συσχέτιση μεταξύ της χρήσης της κάνναβης και των ψυχωτικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της σχιζοφρένειας. Ωστόσο, τα επιστημονικά στοιχεία εξακολουθούν να είναι λίγα και οι μηχανισμοί δεν είναι πλήρως κατανοητοί [19].
Ο μύθος βασίζεται στο γεγονός ότι από όλους τους ανθρώπους που κάνουν χρήση κάνναβης, μόνο το 9% περίπου εκδηλώνει εθισμό σε κάποια στιγμή της ζωής του. Ωστόσο, αν εξετάσουμε τους ανθρώπους που αρχίζουν την χρήση κάνναβης από την εφηβική ηλικία, όταν δηλαδή ο εγκέφαλός τους εξακολουθεί να αναπτύσσεται και είναι ακόμη ευάλωτος, τότε έχουν τέσσερις έως επτά φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαταραχή σε σχέση με έναν που ξεκίνησε ως ενήλικας τη χρήση [20].
Πρόσφατα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το 30% όσων κάνουν χρήση κάνναβης τακτικά μπορεί να εμφανίσουν σε κάποιο βαθμό διαταραχή από τη χρήση [21].
Έχει επίσης αποδειχθεί ότι τα σημερινά στελέχη THC είναι ισχυρότερα και προκαλούν φυσιολογική εξάρτηση που απαιτεί ειδική θεραπεία [22]. Όταν οι χρόνιοι χρήστες κάνναβης επιχειρούν απότομη διακοπή, τα σημάδια του συνδρόμου στέρησης (π.χ. η ανησυχία, η υπερκινητικότητα, η αϋπνία, η ναυτία, οι κράμπες, η μειωμένη όρεξη, η εφίδρωση και τα ταραγμένα και μεγάλα σε διάρκεια όνειρα) είναι συνηθισμένα [23].
Τα στοιχεία σχετικά με τον πιο πάνω μύθο είναι ασαφή, και η αιτιακή σχέση δεν επιβεβαιώνεται, αλλά αν εξετάσουμε όλους τους ανθρώπους που κάνουν χρήση άλλων ναρκωτικών, η πλειοψηφία ξεκίνησε από τη χρήση κάνναβης. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι εάν κάνει κάποιος χρήση κάνναβης θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί ισχυρότερα ναρκωτικά όπως είναι η κοκαΐνη. Παρόλα αυτά ένα ποσοστό χρηστών κάνναβης θα χρησιμοποιήσει και ισχυρότερα ναρκωτικά στο μέλλον.
Αν συγκρίνουμε μάλιστα τη χρήση της κάνναβης με τη χρήση άλλων ναρκωτικών, η κάνναβη είναι αυτή που χρησιμοποιείται περισσότερο στις πιο πολλές χώρες [24]. Ωστόσο, δεν μπορούμε να συνδέσουμε την μακροχρόνια χρήση της κάνναβης με την πιο πάνω υπόθεση ότι δηλαδή βοηθάει στο να ξεφύγει κανείς από την πραγματικότητα.
Βέβαια, μία μακροχρόνια μελέτη 25 ετών διαπίστωσε ότι η συχνότητα της χρήσης της κάνναβης συνδέεται και με τη χρήση άλλων παράνομων ναρκωτικών, ιδιαίτερα στους εφήβους [25]. Επιπλέον, δύο ξεχωριστές μελέτες σε δίδυμα άτομα έκαναν σύγκριση κατά πόσο η πρώιμη χρήση κάνναβης θα οδηγούσε σε κατάχρηση ή εξάρτηση από άλλα παράνομα ναρκωτικά. Τα ευρήματα έδειξαν δύο έως πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να κάνει χρήση το άτομο που έκανε χρήση κάνναβης [26], [27].
Άλλη μία εξήγηση της υπόθεσης ότι οι χρήστες αισθάνονται να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα, βασίζεται στη νευροβιολογία του εγκεφάλου. Μειωμένη ευαισθησία και αυξημένες προσδοκίες κατακλύζουν το κύκλωμα ελέγχου του εγκεφάλου [28]. Με άλλα λόγια, το κύκλωμα μνήμης ανταμείβει τις προσδοκίες μας και ενισχύει το κίνητρο για κατανάλωση του ναρκωτικού. Καταλήγοντας, τα στοιχεία είναι διφορούμενα όσον αφορά τον πιο πάνω μύθο, ωστόσο φαίνεται να υπάρχει ο συγκεκριμένος συσχετισμός σε πολλούς χρήστες κάνναβης.
Δεν υπάρχει πιθανότητα να πεθάνει κανείς άμεσα από τη χρήση κάνναβης. Ωστόσο, η υπερβολική δόση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως ναυτία και εμετό, αίσθημα άγχους, παράνοια και βραχυπρόθεσμη ψύχωση (να χάσει επαφή με το περιβάλλον). Τα συμπτώματα αυτά υπάρχει πιθανότητα να διαρκέσουν αρκετές ώρες. Η υπερβολική δόση κάνναβης δεν συμβαίνει συχνά, όμως υπάρχει αυτός ο κίνδυνος εάν κάποιος κάνει χρήση ανεπίσημων προϊόντων κάνναβης. Επίσης συμβαίνει καθώς δεν μπορεί να υπολογίσει κανείς εύκολα τη σωστή δόση και το περιεχόμενο των κανναβιδοειδών που περιλαμβάνει.
Ωστόσο, καθώς η χρήση της κάνναβης στις περισσότερες χώρες είναι πολύ υψηλότερη από άλλα ναρκωτικά, οι παρενέργειες από τη χρήση της έχουν οδηγήσει σε πολύ περισσότερες επισκέψεις στα επείγοντα σε σχέση με άλλες ουσίες [29].
Η υπερβολική χρήση μάλιστα μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση μίας ψυχιατρικής κατάστασης, ιδιαίτερα στην περίπτωση της ψύχωσης: π.χ. να οδηγήσει σε παράνοια, να αισθάνεται κανείς, να ακούει ή και να βλέπει κάτι που δεν υπάρχει, ακόμη και σε παραληρηματική σκέψη.
Το κανναβινοειδές THC στην κάνναβη μπορεί επίσης να οδηγήσει σε χειρότερες συνέπειες. Μερικές φορές καταλήγουμε να δίνουμε σε αυτούς τους ανθρώπους αντιψυχωσιτικά φάρμακα για να μειώσουμε τα συμπτώματα που βιώνουν.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να καταλήξουν στα επείγοντα είναι το σύνδρομο υπερέμεσης κάνναβης (CHS) [30]. Το σύνδρομο αυτό περιγράφει την κατάσταση που προκαλείται από τη μακροχρόνια χρήση κάνναβης. Τα άτομα που βιώνουν αυτό το σύνδρομο εμφανίζουν συχνά ναυτία, εμετό, αφυδάτωση, πόνο στην κοιλιά και πολύ συχνά επισκέπτονται το τμήμα επειγόντων περιστατικών.
Η οξεία τοξικότητα από τη χρήση κάνναβης έχει επίσης μελετηθεί στην Αλάσκα των ΗΠΑ [31] Η νευροτοξικότητα είναι συχνή μετά από οξεία έκθεση στην κάνναβη. Τα παιδιά βιώνουν ακούσιες εκθέσεις στην κάνναβη ιδιαίτερα μέσα στο σπίτι, αλλά και σε άλλες περιστασιακές καταστάσεις, με σοβαρές αρνητικές συνέπειες.
Τα συμπυκνωμένα προϊόντα όπως οι ρητίνες και τα υγρά συμπυκνώματα έχουν συνδεθεί με μεγαλύτερη τοξικότητα σε σύγκριση με άλλα προϊόντα κάνναβης.
Ακόμη μία πτυχή που συζητείται στην επιστημονική βιβλιογραφία είναι η συμμετοχή της ιατρικής κάνναβης στην υπερβολική δόση οπιοειδών και τη θνησιμότητα. Εδώ τα στοιχεία είναι πραγματικά ανάμικτα και η συσχέτιση αμφισβητείται [32].
Συμπερασματικά, η σύνδεση πρέπει να υπάρχει για αρκετούς χρήστες κάνναβης, όμως πρόκειται μόνο για μελέτες συσχετισμού και η αιτιότητα δεν είναι ξεκάθαρη.
Όπως συμβαίνει με κάθε τύπο καπνού που μπορεί να εισπνεύσει ένα άλλο πρόσωπο [33] (παθητικός καπνιστής), οι τοξικές και καρκινογόνες ουσίες του παθητικού καπνίσματος της κάνναβης μπορούν εύκολα να εισπνευστούν από τα παιδιά. Ο καπνός από την κάνναβη περιέχει πολλές χημικές ουσίες, όπως και ο καπνός του τσιγάρου, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προκαλούν καρκίνο στους πνεύμονες.
Ο καπνός μαριχουάνας περιέχει επίσης THC, μία ουσία που είναι υπεύθυνη για τις περισσότερες ψυχοδραστικές επιδράσεις της κάνναβης. Η ουσία αυτή μπορεί να μεταδοθεί και στα βρέφη και στα παιδιά μέσω του παθητικού καπνίσματος. Επιπλέον, τα άτομα που εκτίθενται σε καπνό που προέρχεται από την κάνναβη μπορούν να παρουσιάσουν ψυχοδραστικές εκδηλώσεις, όπως το αίσθημα της υπερέντασης [34]. Πρόσφατες μελέτες διαπίστωσαν ισχυρές συσχετίσεις μεταξύ των αναφορών ότι στο σπίτι υπάρχει κάποιος που κάνει χρήση κάνναβης (π.χ. γονέας, άλλος συγγενής, ή φροντιστής) με το παιδί να έχει ανιχνεύσιμα επίπεδα THC [35]. Επιπλέον εντοπίστηκε ότι τα βρέφη που εκτίθενται σε καπνό που προέρχεται από κάνναβη διατρέχουν κίνδυνο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (ή αλλιώς SIDS) [36].
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω γεγονότα, το παθητικό κάπνισμα κάνναβης συνεπάγεται πολλούς κινδύνους για την υγεία. Ωστόσο, αρκετές ιστοσελίδες καταλήγουν συχνά στο συμπέρασμα ότι είναι απίθανο να επηρεάσει τους ανθρώπους που υφίστανται περιορισμένη έκθεση σε καλά αεριζόμενο περιβάλλον. Με βάση τα επιστημονικά δεδομένα, αυτό δεν ισχύει, ειδικά σε εσωτερικό περιβάλλον.
https://www.unodc.org/documents/drug-prevention-and-treatment/cannabis_review.pdf
Το Miracle Mineral Solution, επίσης Master Mineral Solution, ή MMS, είναι η εμπορική ονομασία για το υδατικό διάλυμα διοξειδίου του χλωρίου (ClO₂), μια βιομηχανική χλωρίνη που λανθασμένα πίστευαν ότι θεραπεύει ασθένειες όπως ο HIV, ο καρκίνος και το κοινό κρυολόγημα [37] [38]. Ο πρώην «σαϊεντολόγος» Jim Humble επινόησε την ονομασία στο βιβλίο του "The Miracle Mineral Solution of the 21st Century" (Το θαυματουργό ορυκτό διάλυμα του 21ου αιώνα) [39], που κυκλοφόρησε το 2006. Ο Humble ισχυρίζεται ότι αυτή η χημική ουσία μπορεί να θεραπεύσει τον ιό HIV, την ελονοσία, τον ιό της ηπατίτιδας, τον ιό της γρίπης H₁N₁, το κοινό κρυολόγημα, τον αυτισμό, την ακμή, τον καρκίνο και άλλες ασθένειες. Παρόλα αυτά δεν υπάρχουν κλινικές μελέτες που να επαληθεύουν αυτούς τους ισχυρισμούς, [40] [41]που προέρχονται μόνο από μεμονωμένες αναφορές και το βιβλίο του Humble [42]. Παρά την έλλειψη επιστημονικής απόδειξης, το MMS έχει προωθηθεί από διάφορα πρόσωπα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το MMS παρασκευάζεται με την ανάμειξη ενός υδατικού διαλύματος χλωριώδους νατρίου (NaClO₂) με ένα οξύ όπως το υδροχλωρικό (HCl), χυμό εσπεριδοειδών, ή ξύδι:
Ως αποτέλεσμα, παράγεται διοξείδιο του χλωρίου, μια τοξική χημική ουσία που μπορεί να προκαλέσει ναυτία, εμετό, διάρροια και επικίνδυνα χαμηλή αρτηριακή πίεση λόγω αφυδάτωσης [43]. Το χλωριούχο νάτριο είναι η κύρια πρόδρομη ουσία του διοξειδίου του χλωρίου και είναι τοξική ακόμη και αν καταποθεί [44]. Υψηλές δόσεις μπορούν να προκαλέσουν οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Χαμηλές δόσεις (περίπου 1 γραμμάριο) μπορούν να προκαλέσουν ναυτία, εμετό και εντερική φλεγμονή, ενώ είναι ιδιαίτερα απειλητική για τη ζωή ασθενών με ανεπάρκεια της αφυδρογονάσης της 6-φωσφορικής γλυκόζης. Το διοξείδιο του χλωρίου έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό του πόσιμου νερού [46].
Η οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής [47]. Euroopa Komisjoni direktiiv [47] ορίζει η μέγιστη επιτρεπόμενη συγκέντρωση διοξειδίου του χλωρίου στο πόσιμο νερό να μην υπερβαίνει τα 0.2 ppm, ενώ η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA) την έχει ορίσει σε 0,8 ppm. [49].
Η ιατρική συμβουλή που δίνεται είναι ότι όποιος έχει αυτό το προϊόν να σταματήσει αμέσως να το χρησιμοποιεί και να το πετάξει [50] [51]. Οι εθνικές υπηρεσίες σε πολλές χώρες [52] [53], έχουν προειδοποιήσει για τις επιπτώσεις του MMS: "Το MMS είναι ένα διάλυμα 28% χλωριώδους νατρίου, το οποίο ισοδυναμεί με την ισχύ της βιομηχανικής χλωρίνης. Όταν λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ναυτία, εμετό και διάρροια, οδηγώντας ενδεχομένως σε αφυδάτωση και μείωση της αρτηριακής πίεσης. Εάν το διάλυμα αραιωθεί λιγότερο απ’ ότι λένε οι οδηγίες, μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο έντερο και στα ερυθρά αιμοσφαίρια, με πιθανό αποτέλεσμα την αναπνευστική ανεπάρκεια. Ακόμη και οι πιο αραιές εκδοχές έχουν τη δυνατότητα να προκαλούν βλάβη, αν και είναι λιγότερο πιθανό. Οι πωλητές αποδίδουν τον εμετό, τη ναυτία και τη διάρροια στην επίδραση του προϊόντος, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για την τοξικότητα του προϊόντος.
Το MMS δεν έχει εγκριθεί για τη θεραπεία οποιασδήποτε ασθένειας και η χρόνια έκθεση σε μικρές δόσεις διοξειδίου του χλωρίου μπορεί να προκαλέσει αναπαραγωγικές και νευροαναπτυξιακές βλάβες [54].
Σύμφωνα με τους ψευδείς ισχυρισμούς των προωθητών του, η χορήγηση των σταγόνων του θαυματουργού διαλύματος θα "θεραπεύσει" γρήγορα πολλές ή ακόμη και όλες τις ασθένειες και τις παθήσεις, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, του AIDS, της γρίπης, του αυτισμού κ.λπ. Στο μάρκετινγκ, η κύρια μέθοδος προώθησης είναι το διαδικτυακό μάρκετινγκ και το μάρκετινγκ μέσα από κοινωνικά δίκτυα. Η διαφήμιση που είναι προσανατολισμένη στον καταναλωτή χρησιμοποιεί την ορολογία ενός υγιεινού τρόπου ζωής ("οικολογικός" και άλλα παρόμοια), εκμεταλλεύεται την έλλειψη ενημέρωσης και την απελπισία των ευαίσθητων καταναλωτών, και συχνά επίσης την αποστροφή προς τη συμβατική ιατρική [55].
Αν και δεν υπάρχει καμία επιστημονική βάση για τον ισχυρισμό ότι το MMS μπορεί να θεραπεύσει τον COVID-19, ή οποιαδήποτε άλλη ασθένεια, [56][57][58] κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19 πολλοί υποστηρικτές της χρήσης του MMS για άλλες ασθένειες, όπως ο οπαδός του QAnon, Jordan Sather και η Εκκλησία Υγείας και Θεραπείας Genesis II στις ΗΠΑ, άρχισαν να το διαφημίζουν ως θεραπεία για το COVID-19. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2019, η Genesis II Church of Health and Healing διοργάνωσε σεμινάρια για την προώθηση του MMS στη Χιλή, τον Ισημερινό, τη Νότια Αφρική και τη Νέα Ζηλανδία [59] . Το 2020, το Γραφείο του Εισαγγελέα των ΗΠΑ για τη Νότια Περιφέρεια της Φλόριντα έλαβε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον ενός άλλου κλάδου της εκκλησίας που προωθούσε ειδικά το MMS ως θεραπεία για το COVID-19, χρησιμοποιώντας ανώνυμες μαρτυρίες και θεωρίες συνωμοσίας [60]. Το δικαστήριο εξέδωσε εντολή να κλείσουν όλοι οι ιστότοποι που πωλούν MMS, να εμποδιστεί η εκκλησία από το να δημιουργήσει νέους ιστότοπους και να κατασχεθούν όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή MMS. Η εκκλησία έλαβε επίσης εντολή να ενημερώσει τους οπαδούς της ότι η διανομή του προϊόντος ήταν παράνομη [61] .
Στη Βολιβία, αξιωματούχοι στην Κοτσαμπάμπα προώθησαν το MMS ως θεραπεία για τον COVID-19 και το Κογκρέσο ενέκρινε νομοσχέδιο για την έγκριση της "παραγωγής, εμπορίας, προμήθειας και χρήσης διαλύματος διοξειδίου του χλωρίου για την πρόληψη και θεραπεία του κορονοϊού". Το αποτέλεσμα ήταν να δηλητηριαστούν τουλάχιστον 15 άτομα [62].
Το ABC News και το KABC-TV στις ΗΠΑ διερεύνησαν το φαινόμενο MMS το 2016 και αποκάλυψαν ένα "υπόγειο δίκτυο" με επίκεντρο τη νότια Καλιφόρνια, το οποίο προωθούσε το MMS ως θεραπεία για παθήσεις όπως ο καρκίνος, η νόσος του Πάρκινσον και ο παιδικός αυτισμός [63].
Το ίδιο έκανε και η Kerri Rivera (ΗΠΑ), η οποία υποστήριζε και έδινε στους γονείς ατεκμηρίωτες και αντιεπαγγελματικές ιατρικές και υγειονομικές συμβουλές για τη χρήση του MMS για τη "θεραπεία" του αυτισμού και άλλων σοβαρών ασθενειών. Αργότερα, της απαγγέλθηκαν ποινικές κατηγορίες. Ωστόσο, η Rivera λειτουργούσε μια σελίδα στο Facebook και μια ιστοσελίδα στα οποία προωθούσε επικίνδυνα κλύσματα MMS ως θεραπεία για τον αυτισμό και ισχυριζόταν ότι αυτά που αποβάλλουν από το έντερο τους τα παιδιά είναι παράσιτα ("παρασιτικά επιμήκη σκουλήκια" - ropeworms) [64], κάτι που ήταν προφανώς ψευδές [65].
Περισσότερες πηγές σχετικά με την κατανάλωση MMS ως φάρμακο:
Parikh, M., Redfield, R., Wang, C., & Lautenslager, T. (2021). Miracle Mineral Solution: In No Way a Miracle. Official journal of the American College of Gastroenterology, 116, 832-833.